Η αγάπη της ποίησης παλιά, σταθερή. Το 1983 ένας φίλος μουσικός, ο Mανώλης Χρυσοστομίδης, ξέροντας αυτή την αγάπη, μου ζήτησε να γράψω στίχους, να τους μελοποιήσει, με στόχο ένα τραγούδι για τους Αγώνες Τραγουδιού Κέρκυρας που διοργάνωναν ο Μάνος Χατζιδάκις και ο Δήμος Κερκυραίων. Η ιδέα μού άρεσε πολύ. Κι όταν κάθησα να γράψω, δεν το φανταζόμουν ότι αυτό που θα έγραφα χωρίς στιγμή να σκεφτώ το θέμα, θα κυλούσε σα νεράκι στο χαρτί, για να τελειώσει ίσως και σε λιγότερο από μισή ώρα!
Αφού με έσπειρε μια μοίρα αυτοκρατόρισσα
……….
Αφου΄ με φε΄ρνει μονοπάτι φαναριώτικο
……….
Αφού μεθώ μ’ ένα κρασί αγιονορίτικο
……….
Αφού στον Όλυμπο οι θεοί τ’ αποφασίσανε
……….
Τέσσερα κουπλέ κι ένα ρεφρέν:
Σ’ αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα…
Ναι…χωρίς να το καταλάβω η Θεσσαλονίκη αποφάσισε ότι θα ξεκινήσω την στιχουργική μου καριέρα μ’ ένα δικό της τραγούδι!
Σ’ ΑΝΑΖΗΤΩ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ | ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΙΑΝΟΣ, 2010
Η ενασχόληση μ’ αυτήν τη μορφή της Τέχνης είχε κι έχει για μένα μεγάλο ενδιαφέρον. Δε θα ξεχάσω τη συγκίνησή μου, όταν για πρώτη φορά άκουσα μελοποιημένους στίχους μου. Η συγκίνηση βέβαια με ακολουθεί πάντα, αλλά τώρα πιο…πειθαρχημένη! Ιδιαίτερη είναι η αίσθηση όταν ακούς ένα τραγούδι σου στο ραδιόφωνο, σε μια συναυλία, στο γλέντι κάποιων φίλων, μέσα από το ανοιχτό παράθυρο ενός σπιτιού ή οπουδήποτε αλλού. Επίσης, πιστεύω ότι κάτι έχει να προσφέρει αυτό το τρίλεπτο διάλειμμα, στην όποια καθημερινότητα. Καθώς προχωρεί κανείς στους δρόμους του τραγουδιού, έχει την ευτυχία να γνωρίσει σπουδαίους ανθρώπους της Τέχνης εκτός από τη χαρά της δημιουργίας, που του χαρίζουν γνώσεις, ενέργεια, αισιοδοξία και τη φιλία τους. Βεβαίως υπάρχουν και οι απογοητεύσεις αλλά μαθαίνεις να τις ξεπερνάς και συνεχίζεις.
δισκογραφια
